என் சாந்தி அம்மா

சாந்தி அம்மா ரொம்ப நல்லவங்க, அவங்க விட்டுக்கரு ராகவன் சாரும் ரொம்ப நல்லவரு...சாந்தி அம்மாவுக்கு சாருன்ன உயிரு, சாருக்கும் அப்படித்தான்...

ஆனா கல்யாணம் ஆகி ஐஞ்சு வருஷம் ஆகியும் குழந்தை பாக்கியம் இல்லை, அவங்களும் போகாத டாக்டர் இல்லை பாக்காத வைத்தியம் இல்லை ஆனா சாருக்குத்தான் ஏதோ குறைன்னு டாக்டர் எல்லாம் சொல்லிட்டாங்க, ஏதோ விந்து எண்ணிக்கை குறைவாக உள்ளதாம், சார் இன்னைக்கும் ஏதேதோ மருந்து சாப்பிடறார், இன்ன வரைக்கும் பலனில்லை...

நான் முத்துசாமி, முத்துன்னு கூப்பிடுவாங்க கிட்ட தட்ட வளர்ந்தது பூர சாந்தியம்மா வீட்டுலதான் பரம்பரை வேலைக்கரங்கனு சொல்லுவாங்களே அந்த வழி...சாந்தி அம்மாவை சின்ன வயசிலிருந்து பாக்கிறேன்...நல்ல அறிவு, நல்ல படிப்பு, நல்ல அழகு..ஆனா கடவுள் ஏன் தான் இந்த குறையை வச்சாரோ...

நான் ஆஞ்சநேய பக்தன்...தீவிர பக்தன்...அதனால் தான் முப்பத்தி ஐஞ்சு வயசாகியும் கல்யாணம் பண்ணிக்கல...தினமும் அவங்களுக்காக கடவுளை வேண்டிக்கிறேன்... ஒரு நாள் கண்டிப்பா நல்லது நடக்கும்...
இப்ப எல்லாம் அம்மாவும் சாரும் வெளிய போய்ட்டு வந்தாங்கன்னா அம்மா முகம் சின்னதா ஆயிடுது காரணம் யாராச்சும் அவங்க குறையை குத்தி காட்டி மறைமுகமாக பேசறாங்க...ஊரை பொறுத்தவரை அம்மாக்குத்தான் ஏதோ குறைன்னு நம்புது...அம்மா அப்படித்தான் சொல்ல சொல்லியிருக்காங்க...கடவுளே இதற்கு ஒரு தீர்வு கொடு...
அன்னைக்கு சனிக்கிழமை,

பக்கத்து வீட்டு வான்டுக கிரிகெட் விளையாடி எதாவது ஒன்னை ஒடைக்குங்க...ஆன அம்மா ஒண்ணுமே சொல்ல மாட்டாங்க... கிரிகெட் பந்து "மடார்!!" என நிலைக்கண்ணாடியில் பட்டு கண்ணாடி சுக்கு நூறானது...கண்ணாடி விலை சில லட்சம்னு அம்மா சொல்ல கேட்டிருக்கேன்...

"அட! எடு கொம்பை" என நான் அந்த வாண்டுகளை துரத்தி ஓடினேன்...கையில் சிக்கினான் ஒரு சின்ன பையன் மட்டையுடன்...

"நீதானே பந்து அடிச்ச..." என மிரட்டினேன்...

"அமாம் அங்கிள்..." என பயத்துடன் ஒப்புக்கொண்டான்....என் பின்னாலிருந்து ஒரு கை "பளார்" என அந்த பையனை அடித்தது...அது சாந்தி அம்மா தான்...கொஞ்சம் கோபத்தில் இருந்தார்கள்...ஆனால் அவர்கள் யாரையும் அப்படி அடித்து நான் பார்த்ததில்லை...பின்ன என்ன சும்மாவா லட்சம் மதிப்புள்ள பொருளாச்சே...

அட என்ன இது ...அந்த பையன் சுருண்டு விழுந்தான்...

"தம்பி..தம்பி...எழுந்துருப்பா.."சாந்தியம்மாவும் நானும் அந்த பையனை எழுப்ப முயற்சித்தோம்....

"முத்து போய் தண்ணி கொண்டு வா.."சாந்தியம்மா... என்னை பணித்தார்...
நான் கொண்டு வந்தேன்...அதற்குள் அந்த சிறுவனின் தாய் ஓடிவந்தாள்...

"என்ன ஆச்சு என் செல்லத்துக்கு..." பதறினாள்...

"ஒண்ணுமில்ல....ஒரு அடி அடிச்சேன்..."என்று சாந்தியம்மா சொல்லி
முடிப்பதற்குள்,அவர்களை ஒரு நாயைப்பார்பது போல் பார்த்து..."தூ.." வென துப்பி..

" நீ எல்லாம் ஒரு பொம்பளையா...கொழந்தைய இப்படியா அடிக்கிறது...முன்ன பின்ன பெத்திருந்தா தானே அருமை தெரியும்" என அம்மாவின் புண்ணில் வேல் பாய்ச்சினால்...

"என்ன பாவம் பண்ணியோ...நீ புண்டைய தொறந்தும்..கடவுள் கண்ண தொறக்கல....

உனக்கு இந்த ஜென்மம் இல்ல எந்த ஜென்மத்திலும் கொழந்தை போறக்காது" என சபித்தால்...

"இந்தா பாரும்மா..ரொம்ப பேசாதே.. வார்த்தை முக்கியம்...கொஞ்சம் பொறு" என்று...சிறுவனின் முகத்தில் தண்ணீர் தெளித்தேன்...

நல்ல வேலை பையன் முழித்து கொண்டான்...
அந்த பெண்மணி திட்டுவதை நிறுத்துவதாக இல்லை...தொடர்ந்தாள் இன்னும் அசிங்கமான வார்த்தைகளால்...

என் சாந்தி அம்மா தேம்பி அழ ஆரம்பித்தால்....நான் அந்த பெண்ணை முடிந்தவரை கடுமையாக பேசி அவள் பேச்சை நிறுத்தினேன்...

அந்த பையனை கூட்டிட்டு அவள் சென்று விட்டால்...சாந்தி அம்மாவை கூட்டிட்டு நானும் வீட்டுக்குள் வந்தேன்...

அந்த பெண் சொன்ன வார்த்தைகள் என்னாலேயே தாங்க முடியல...சாந்தியம்மா எப்படி தாங்குவாரோ...

அழுது கொண்டே இருந்தார்கள்...கண்கள் வறண்டது...மனதும் தான்...
சார் வந்தவுடன் அவள் அதை சொல்லி சொல்லி மீண்டும் அழுதால்...சாரும் சற்று கண்கலங்கினார்...

மறுநாள்...

விடுமுறை என்பதால் சார் ப்ரெண்ட் வீட்டுக்கு விளையாட போயிட்டார்...இரண்டு மூன்று மணிநேரம் கழித்து தான் வருவார்...
சாந்தி அம்மா ஒரு யோசனையாகவே இருந்தார்கள்...எனக்கு அவர்கள் நடவடிக்கையில் சிறு சந்தேகம் வந்ததால் கொஞ்சம் கூர்ந்து கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்...

அவர்கள் பெட் ரூமுக்கு போய் கதவை தழிட்டார்கள்...பத்து நிமிடம் கழித்து...
"ம்..ம்...க்கா..க்கா.." என மூச்சு முட்டும் சத்தம் கேட்டது...பதறி ஓடி சாவி தூவாரம் வழியாக பார்த்தேன்.... சாந்தி அம்மா தூக்கில் தொங்கி உருக்கு போராடி கொண்டிருந்தார்கள்....

" அம்மா என்ன செய்துடீங்க...." என அலறினேன்....கதவை "டமார்..டமார்" என தட்டினேன்...வேறு வழிஇல்லை...

" ஜெய் ஆஞ்சநேயா" என சொல்லி கதவை ஒரு உதை விட்டேன்.. கதவு

"படீர்" என திறந்தது...அஞ்சநேயரை நினைத்து வளர்த்த கட்டு மஸ்தான உடம்பு அப்போது உதவியது...அப்படியே லாவகமாக அம்மாவை தூக்கினேன்...கயிற்றை கழுத்திலிருந்து எடுத்தேன்...கட்டிலில் படுக்க போட்டேன்...அவர்கள் மூச்சு திணறல் நின்றது...

"என்னம்மா இப்படி பண்ணிடீங்க என்றேன்..."..

"ஓ...."என அழ ஆரம்பித்தார்கள்...

"அழதீங்கம்மா..கண்ட கண்ட நாயிங்க பேச்சுக்கு அசரலாமா.." என ஆறுதல் சொன்னேன்...

"இனி நான் வாழ்ந்து என்ன பயன்...சாவேன் சீக்கிரம் சாவேன்...இன்னைக்கு நீ காபாத்திட்ட என்னைக்குன் உன்னால காப்பாத்த முடியாது" என்றார்கள் அழுது கொண்டே...எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டது...

" அம்மா இந்த தற்கொலை எண்ணத்தை கை விடுங்க....குழந்தை இல்லாதது ஒரு குறையா...அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல..." சமாதானம் சொன்னேன்...

தண்ணீர் கொண்டு வந்து கொடுத்து குடிக்க சொன்னேன்...குடித்தார்கள்...
அரைமணி நேரம் உருண்டோடியது...எனக்கு யோசனை மேல் யோசனை...என்ன செய்ய?ம்ம்...முடிவு எடுத்து விட்டேன்... ஒரு குடும்பதுக்கு நல்லது நடக்க எதுவும் செய்யலாம்....வேகமாக சாந்தி அம்மா பெட் ரூமிற்குள் நுழைந்தேன், கதவை தாழிட்டேன்...சாந்தியம்மா கண்களை மூடி படுத்து கொண்டிருந்தார்கள்...

வேகமாக அவர்கள் கைகளை அவர்கள் தூக்கு போட பயன்படுத்திய கயிற்றால் கட்டினேன்...

"ஏய் ..என்ன செய்யற முத்து..."அலறினார்கள்...

"மன்னிசிருங்கம்மா..." என மன்னிப்பு கேட்டேன்...வாயை துணியால் அடைத்தேன்...திமிரினார்கள்...துடித்தார்கள்...ஆனால் என் பலத்தை அவர்களால் மீற முடியவில்லை...

அவர்கள் மாராப்பை அவிழ்த்தேன்...என்ன அழகான காய்கள்....கைகளால் கசக்கினேன்...மெத்..மெத்தென்று இருந்தது...என் ஆஞ்சநேய விரதம் இன்றுடன் முடிவடைய போவதை உணர்ந்தேன்....

ஜாக்கெட்டை அவசரமாக கழட்டினேன்...சாந்தியம்மாவின் துள்ளலோடு அவைகளும் துள்ளியது...கைகளால் கசக்கினேன்...அதன் உண்மையான மென்மை என்னை வெறி பிடிக்க செய்தது...வாயில் வைத்து சப்பினேன்...

துடித்து கொண்டிருப்பது சாந்தியம்மா என்பதை மறந்தேன்....காம போதை ஏறியது தலை உச்சிக்கு...வெறியனானேன்...சப்பினேன் காய்களை..வெறித்தனாமாக...

புடவையை முழுவதுமாக உரித்து எடுத்தேன்....பாவாடையை அவிழ்த்தேன்....அவள் வயிறு பளிங்கு போல் மின்னியது...தொப்புள் என் காமத்தை கிளறியது....சடார் என தொப்புளில் வாய் வைத்தேன்...கடித்தேன்...முன் அனுபவம் இல்லாத நான் என்ன செய்கின்றேன் என்பதே எனக்கு புரிய வில்லை...

தொப்புள் சப்பிக்கொண்டேஇருந்தேன்....சூடு அதிகமானது...சாந்தியம்மாவின் ஜட்டியை கழட்டினேன்...ஆ என்ன ஒரு சுத்தம்...பணக்கார பொண்ணு புண்டைன்ன புண்டைதான்...சுத்தமாக மழித்த புண்டை....
வெறி ஏறியது புண்டையில் வாயை வைத்தேன்....சாந்தியம்மாவின் திணறல் அதிகமானது...நான் விடுவேனா...முடிவு எடுத்தால் எடுத்ததுதான்...
சப்பினேன்...நாக்கால் நக்கினேன்....வெறித்தனமாக என் நாக்கை உள்ளே விட்டு விட்டு எடுத்தேன்...

" சாபக்..சாபக்.." என சத்தம் வருமளவுக்கு சப்பிக்கொண்டிருந்தேன்....

என் ஒரு கை இடது காயையும்...ஒரு கை குண்டியையும்...வெறித்தனமாக பிசைந்து கொண்டிருந்தது....நான் பிசைந்த இடமெல்லாம் சிகப்பு தழும்புகள்....வாய் வைத்த இடமெல்லாம் எச்சில்...கிட்ட தட்ட குளித்து போல் ஆகிவிட்டார்கள்...

நான் சட்டை இல்லாமல் மட்டும் இதை செய்து கொண்டிருந்தேன் இப்போது உடை ஒன்றும் இல்லாமல் இருந்தேன்..என் அடக்கி வைத்த ஆண்மை பல வருஷங்களுக்கப்புறம் வீரமாக நிமிர்ந்திருந்தான்....

அவர்களை கொலை செய்வது மாதிரி என் தோல் கத்தியால் புண்டைக்குள் சொருகினேன்... ஆ...என்ன சுகம்....

"ம்....ஆ.."...."ம்...ஆ"....விட்டு விட்டு...எடுத்தேன்....சுகத்தில் உளர ஆரம்பித்தேன், உண்மையாக.......
"தற்கொலை வேணாம்மா.....ஆ...ஆ...ஹா...ஹா..ம்ம்ம்...."
"தற்கொலை வேணாம்மா.....ஆ...ஆ...ஹா...ஹா..ம்ம்ம்...." சுகத்தோடு

உண்மையான வார்த்தைகளை கொட்டினேன்...முதலில் முரண்டு பிடித்தவர்கள் பின்னர் என்ன நினைத்தார்களோ...முரண்டு பிடிப்பதை நிறுத்தினார்கள்....

நான் பார்த்து வளர்ந்த பெண்ணை ஓக்கிறேன்..என மறந்து போய் ஓத்து கொண்டிருந்தேன்...

இது தான் காம சுகமா...இத்தனை வருடங்களாக தவறவிட்ட சுகம்..என் கால்களுக்கு நடுவில்....

"ம்ம்....ஓ..."
"ம்ம்....ஆ..." என் முனகல் அதிகமானது....கிட்ட தட்ட அரைமணி

நேரமானது....உடலின் இரத்தமெல்லாம் என் குஞ்சிக்குள் பாய்ந்தது போல் பீய்ச்சி வெளியே வந்தான் என் விந்து வீரன்....சாந்தி அம்மாவின் புண்டையை நிரப்பினேன்...அப்படியே அவள் வயிற்றில் படுத்தேன் குஞ்சு புண்டையிலே இருந்தது...நான்கு ஐந்து நிமிடம் கழித்து வெளியே எடுத்தேன்...பிணம் போல படுத்திருந்த சந்தியம்மாவை பார்த்ததும்...சுருக்
என மனசு குத்தியது....
"மன்னிசிடுங்கம்மா...உங்கள பாத்து ஒரு தெரு நாய் மலடின்னு சொன்னதை மனசு கேட்கலம்மா...நீங்க மலடியில்லன்னு ஊருக்கு சொல்ல இந்த பையித்தியக்கற முடிவு எத்துட்டேன்மா.." என அழுது புலம்பினேன்...அவள் கைகளை அவிழ்த்து விட்டேன்...வாயிலிருந்து துணியை எடுத்தேன்...பிரம்மை பிடித்தவரை போல கட்டிலில் உட்கார்ந்தாள் என் சாந்தியம்மா....அவர் கைகளை பிடித்து என் கன்னத்தில் அடித்து கொண்டேன்...

தரையை பார்த்தே யோசனையாக உட்கார்ந்திருந்தாள் என் சாந்தியம்மா...காண நேரத்தில் முடிவு எடுத்தேன்...தற்கொலை வேண்டாம் என்று சொன்ன நானே தற்கொலை செய்ய முடிவு செய்தேன்...

அம்மணமாக சமையல் அறைக்கு ஓடினேன்...மண்ணெண்ணையை உடல் முழுதும் தெளித்தேன்...தீப்பெட்டியை தேடினேன்...

புடவையை மட்டும் சுற்றிக்கொண்டு ஓடி வந்தால் என் சாந்தியம்மா...

"முத்து நிறுத்து...என்ன இது...கொஞ்சம் பொறு..நீ தப்பு எதுவும் செய்யல "என்றாள்..... நான் குழப்பத்துடன் அவளை பார்த்தேன்...
என்னை அப்படியே பாத் ரூமுக்கு கூட்டி போய் குளிக்க வைத்தால்...பிறகு நிதானமாக பேசினால்....

"முத்து இது நம்ம இரண்டு பேருக்கு மட்டும் தான் தெரிஞ்ச விஷயம்..நான் முடிவு எடுத்துட்டேன்...என் வயிற்றில் உன் குழந்தையை வளர்க்க...ஆனால் ஊரை பொறுத்தவரை அது ராகவனுக்கும் எனக்கும் பிறந்த குழந்தை சரியா?" என்றார்..
நான் குழப்பமாக தலையாட்டினேன்...

அன்று இரவு...

சாந்தியம்மாள் ராகவன் சாரிடம் பேசியது என்காதில் விழுந்தது..

"என்னங்க இது சக்தி வாய்ந்த லேகியமாம் என் ப்ரெண்ட் கொடுத்தாள்...இதை நீங்க சாப்பிட்ட கண்டிப்பா குழந்தை பிறக்குமாம்..." ஐந்து நிமிடம் கழித்து விளக்கு அணைந்தது...

"ஆ..ஊ...ம்ம்......"சத்தம் கேட்டது...ராகவன் சார் என் சாந்தி அம்மாவை ஓத்து கொண்டிருந்தார்....

அடுத்தநாள் காலை...

"என்னங்க அந்த லேகியம் சாப்பிட்டா மாலை, நைட் ரெண்டு தடவை பண்ணனுமாம்...மத்தியானம் சீக்கிரம் வந்துடுங்க...நானும் இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு ஆபீஸ் லீவ் போட்டிருக்கேன்..."என்றாள் கண்சிமிட்டளோடு...

"டர்....." என்ற சத்தத்துடன் ராகவன் சார் கார் கிளம்பியது...

" முத்து சீக்கிரம் வா..." என்றாள் என் சாந்தியம்மா...போய் பார்த்தால்..கட்டிலில் அம்மணமாக சாந்தியம்மா படுத்திருந்தார்...

"வா..வந்து பண்ணு" என்றாள்..."அது..வந்து..." என தயங்கினேன்..."நீ பாக்காத ஒடம்பா இது...நேத்து மட்டும் போட்டு தாக்கினே.." என்றார் குறும்பான பார்வையோடு...

பாய்ந்தேன்...படுத்தேன்...பய்ச்சினேன்...பீய்ச்சினேன்...

மாலை, இரவு...ராகவன் சாரோடு சல்லாபித்தால்...காலை மட்டும்

என்னோடு...ஒரு மாதம் கழித்து நிறுத்திக்கொண்டாள்...

சரியாக மூன்று மாதம் கழித்து...

"Congratulation Ragavan!! நீங்க அப்பா அக போறீங்க..its medical miracle" என்றார் டாக்டர்..ஆமாம் என் சாந்தியம்மா கர்பமாக இருந்தாள்....

வீட்டுக்கு வந்து தனியாக என் தலையை கோதி " தேங்க்ஸ் முத்து..." என்றாள் கனிவாக...

சரியாக ஏழு மாதம் கழித்து...

சாந்தியம்மவுக்கு குழந்தை பிறந்தது... பெண்குழந்தை...எல்லோரும் சொன்னார்கள்...

"குழந்தை அப்படியே சாந்தி ஜாடை" என்று...பெரு மூச்சுடன் வீட்டுக்கு சென்றேன் சமையல் செய்ய...

காமம் துயர்களை போக்கும்..இடர்களை நீக்கும்...